Cry out to Christ

29 juni 2014

Er is hoop voor de hulpelozen, rust voor wie afgemat is, liefde voor het gebroken hart. Er is genade en vergeving, medelijden en genezing. Want God bekommert zich om jou!

Lezen: Lucas 7:11-17

Tekst: Zondag 13

Misschien zit je hier vanmiddag omdat je getriggerd bent door het onderwerp Cry out to Christ. Roep het uit, schreeuw het uit tot Jezus Christus de Zoon van God. Misschien was er iets in die uitnodiging, is er iets in dat zinnetje dat je raakt. Dat raakt aan hele diepe gevoelens bij jou van binnen. Een gevoel van verlatenheid, van eenzaamheid, van er alleen voorstaan in je strijd en worsteling. Het voelt alsof je aan het watertrappelen bent en voortdurend bijna verzuipt. En die stille schreeuw in je -help me dan toch- krijg je maar niet over je lippen. Je zou het willen uitroepen, uitschreeuwen maar het lukt je niet. Het blijft een schreeuw in je hart. Misschien raakt dat je in het onderwerp van vanmiddag, dat gevoel van eenzaamheid, van er alleen voorstaan, iedere dag weer. Het mat je af, het put je uit. Was er maar iemand bij wie je terecht kunt.

 

Er is zo iemand: Jezus Christus. Sterker dan alles en iedereen, sterker dan welke macht ook maar. Roep het uit, schreeuw het maar uit tot Hem. Dat is de boodschap van deze preek. Straks gaan we een prachtig lied beluisteren waarvan dit de kern is, het lied Cry out to Jesus van de band Third day. Ik weet dat zowel buiten als binnen de kerk mensen met deze gevoelens rond lopen, het gevoel van kopje onder gaan. Gelovigen zijn daar niet immuun voor. Wat dat betreft staan we er allemaal hetzelfde voor. Draagt ieder mens zijn eigen verdriet, zijn eigen last met zich mee. Elk huis heeft zijn eigen kruis, wordt wel eens gezegd. Ik denk dat dit waar is. Misschien is het je huwelijk waar je voor strijdt, maar het lijkt er niet beter op te worden. Je hebt het gevoel dat je het aan het verliezen bent. Of je hebt voor je huwelijk gestreden maar je moest constateren dat je het al verloren hebt. Misschien is het een verslaving waar je mee worstelt en waar je zo graag vanaf wilt, maar het lukt je niet. Of je draagt een groot verdriet met je mee om een geliefde die je verloor, die je moest begraven en nu moet je alleen verder. Maar juist het gevoel dat je er alleen voor staat met dat probleem waar je bijna in verzuipt, dat maakt het zo zwaar.

 

De boodschap van de bijbel is: er is hoop voor de hulpelozen, rust voor wie afgemat is, liefde voor het gebroken hart. Er is genade en vergeving, er is medelijden en genezing. Wat kun je daar intens naar verlangen. Naar hoop, een lichtpuntje. Naar rust, even op adem komen. Naar liefde, naar een uitgestoken hand, naar steun, naar een nieuw begin. Het is er, bij Christus. En ik wil u laten zien waarom dat zo is. Ik wil u en jou laten zien wat het fundament daaronder is. Hoe kun je zeker weten dat er hoop, rust, liefde, genade en vergeving, medelijden en genezing is? Daar zul je toch van overtuigd moeten zijn voor je het uitroept tot Christus. Het fundament hieronder is dat God zich om jou bekommert. God bekommert zich om jou, wie je ook bent en hoe je hier ook zit.

 

Wat mij betreft is dit de kern van die vertelling in Lucas 7. God bekommert zich om mensen. Als Jezus de jongen heeft teruggegeven aan zijn moeder zeggen de mensen blij ‘God heeft zich om zijn volk bekommerd!’ Je om iemand bekommeren betekent: je het lot van iemand aantrekken. Het ‘lot’ van iemand -iemand is in nood, iemand heeft het moeilijk- en jij trekt je dat aan. Het woord ‘kommer’ hoor je ook in de uitdrukking ‘kommer en kwel’, dat wil zeggen: verdriet, getob. Je om iemand bekommeren betekent: je geeft liefdevolle aandacht aan iemand die zit te tobben.

 

God doet dat. Hij bekommert zich om mensen die verdriet hebben, die lopen te tobben. Ik vind dat een mooi woord als het gaat over God. Zo is God, vol van liefdevolle aandacht voor mensen in nood. Je ziet dat in Jezus. De mensen in Lucas 7 zien het in Jezus. Ze zien wat Jezus doet en hun conclusie is: ‘God heeft zich om zijn volk bekommerd!’ God doet dat door Jezus te sturen. Zijn eigen Zoon stuurt Hij vanuit de hemel naar de aarde om bij de mensen te wonen. In Jezus is God onder de mensen. En wat er dan met Jezus gebeurt is dit: Hij wordt door medelijden bewogen. Dat is nog zo’n mooie uitdrukking in Lucas 7. Jezus lijdt met deze vrouw mee. Hij voelt haar verdriet diep van binnen. En het zet Hem in beweging. En deze beweging brengt Jezus uiteindelijk aan het kruis op Golgota, waar Hij met die jongen ruilt van de dood. De jongen mag leven omdat Jezus sterft. Jezus mag het leven uitdelen omdat Hij de dood van de mens sterft. God bekommert zich om deze wereld door zijn Zoon naar de aarde te sturen die mee lijdt, die ons lijden zelfs overneemt.

 

Zo verlost Jezus de mens uit de macht van het kwaad. Want ik geloof dat al die dingen die je leven zo onder druk kunnen zetten bij de duivel vandaan komen. Die het liefst alles stuk maakt. Als kerk hebben wij een leerboek, de Catechismus, waarin staat: Jezus heeft ons met zijn bloed uit alle macht van de duivel verlost (Zondag 13). Door te sterven aan het kruis verlost Jezus je uit de macht van de duivel. Dat is de hulp waar je om mag vragen. Cry out to Christ. Roep het uit, schreeuw maar om hulp vanuit je diepe nood. En vraag dan om die verlossing uit de macht van het kwaad, want dat is de hulp die Jezus geeft.

 

Dat zit ook in het verhaal van Lucas 7. Misschien heb je met stijgende verbazing zitten luisteren. Jezus wekt iemand op uit de dood. Denk je dat in: je bent op een begrafenis en de kist waarin de dode ligt begint opeens te wiebelen door beweging van binnenuit. Zo ging dat met die baar waarop deze dode jongen lag. De dragers die een halt was toegeroepen door Jezus voelen opeens beweging, de jongen gaat rechtop zitten; de draagbaar wordt een draagstoel. Toch gaat de aandacht in dit verhaal uit naar Jezus. De jongen lijkt aan het eind van het verhaal vergeten, de mensen praten alleen nog over Jezus. Dat is ook goed. Want de troost van dit verhaal is niet dat deze jongen weer levend wordt -die jongen is op een dag ook gewoon weer gestorven- nee de troost van dit verhaal is dat Jezus door medelijden wordt bewogen. Daarom kan Jezus ook al voordat Hij deze jongen opwekt tegen zijn moeder zeggen: ‘huil niet!’ Dat is toch een bizarre opmerking tegen iemand die op weg is om een geliefde te begraven? Dat is of vreselijk bot of degene die het zegt heeft een oneindige troost te bieden. Dat is laatste is hier het geval, de troost die Jezus deze moeder biedt is: God bekommert zich om jou. God trekt zich jouw lot aan. Vandaag, en alle dagen die komen.

 

Ik hoop dat je dit ziet. Dat je daar iets van proeft in dit verhaal. God die zich het lot van de mens aantrekt. Het is het verhaal van de hele bijbel, van begin tot eind. God ziet met liefdevolle aandacht naar de mens om en stuurt zijn eigen Zoon om de mens te verlossen uit de macht van het kwaad. En wat zijn die machten sterk. Wat kunnen ze je leven onder druk zetten. Wat kun je er wanhopig van worden. Maar Jezus is sterker. Jezus Christus is sterker dan alles en iedereen. Hij is sterker dan welke macht ook maar (Romeinen 8:38-39). Dus roep tot Hem in je nood.

 

Maar lost God je probleem dan op met een wonder? Dat kan. Maar zelfs dan blijft de troost dat God zich om je bekommert. Door Jezus. Die met zijn bloed voor je betaalt en je uit de macht van de satan verlost. Zo wordt Hij je Heer. Dat is een opvallend woord in Lucas 7:13: ‘Toen de Heer haar zag...’ Dat is eigenlijk een woord dat pas later voor Jezus gebruikt werd. ‘Heer’ betekent eigenaar. In Zondag 13 van de Catechismus wordt gevraagd: ‘Waarom noemen we Jezus Heer?’ Antwoord: omdat Hij ons tot zijn eigendom maakt. Hij verlost, Hij koopt mensen vrij uit handen van de duivel en maakt hen tot zijn eigendom. Dat is hoe God zich om de mens bekommert. Wil jij Jezus’ eigendom worden? Wil jij zijn eigendom zijn? Ik kan je één ding vertellen: Jezus is ontzettend zuinig op zijn bezit.

 

Daarom zeg ik: roep het uit, schreeuw het maar uit tot Jezus. Want bij Hem is hoop, bij Hem is rust, bij Hem is liefde, bij Hem is genade en vergeving, bij Hem is medelijden en genezing. Roep het uit tot Jezus. Voor jezelf. Maar ook voor die ander. Voor die ander in nood, wat jij wel ziet. Even heel concreet: bid voor ze vanavond. Soms gaat het ook andersom, neemt Jezus het initiatief, zoekt Hij jou op. In de bijbel kom je ze allebei tegen. De mensen van Lucas 7 namen geen initiatief meer. In het voorafgaande kun je lezen dat Jezus bij een zieke werd geroepen, bij een stervende zelfs, maar bij een dode? Nee, dat ging ze te ver. Jezus moet hier het initiatief nemen. Dat doet Hij dan ook. Maar in de bijbel lees je ook de oproep, de aansporing om zelf initiatief te nemen, om God en Jezus te zoeken. Daarmee ga ik afsluiten, met twee prachtige teksten. In Jesaja 55:6 staat: ‘Zoek de HEER nu hij zich laat vinden, roep hem terwijl hij nabij is.’ En in Matteüs 11:28 zegt Jezus: ‘Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven.’ Twee teksten die de boodschap van vanmiddag exact samenvatten. Hou ze vast, en doe het. Amen.